Vrijdagmiddag, vijf minuten voor twee. Ik arriveer bij de Veldkeuken waar ik met Roy afgesproken heb. Na een grijze ochtend is de zon eindelijk gaan schijnen, dus het terras zit bomvol. Dan maar binnen een plekje zoeken. Ze zijn net weer open na een verbouwing en het ziet er binnen prachtig uit. Helemaal niet erg om hier te zitten dus. Buiten is het toch maar warm en ik verbrand heel snel. Ik zag dat ze de weg aan het bestraten waren, dat maakt lawaai, daar wil je niet naast zitten.
