Het stationsgebied van Utrecht. Wat zal ik daar eens over zeggen? Het is vele mensen een doorn in het oog, maar het geeft ons Utrechters ook iets om lekker over te klagen. Zeiken op de gemeente, zaniken over de NS en zeuren tot het 2030 is. Want dan is het af. Zeggen ze. Maar mijn persoonlijke relatie met dit gebied is toch een tikkeltje anders. Ik kwam in 2009 in Utrecht wonen en toen was de ontwikkeling al in volle gang. Ik weet niet anders dan dat Utrecht Centraal een bouwput is. En ik houd van mijn bouwput.
Utrecht Centraal
Het is de plek waar het voor mij in 2004 eigenlijk al begon. Toen mijn beste vriendin vanuit Twente naar de grote stad verhuisde en ik daar achterbleef. Nog wel. Maar ik pakte op donderdagavond de trein en samen maakten we Tivoli onveilig en aten diep in de nacht ondefinieerbaar vlees op een broodje aan de Amsterdamsestraatweg. Toen een andere goede vriendin ook in Utrecht neerstreek, ging ik regelmatig op en neer met de trein vanuit Enschede om een avond met haar door te brengen. Het station als start- en eindpunt van heerlijke avonden in de stad waar ik het liefst zou willen wonen. Dat lukte! En in de jaren daarna heb ik als forens uiteraard de bouwput ook wel eens vervloekt. Maar het stationsgebied veranderde voor mij van een bestemming in thuis komen. Als mijn trein uit welke windhoek dan ook dit station binnen komt glijden, voel ik me goed. Dit is mijn stad. Ze verwelkomt me iedere keer weer met een belofte: ooit is het hier nog beter dan het al was.
Rondwandeling van CU2030
Inmiddels werk ik aan de Oudegracht en fiets ik iedere dag naar mijn werk. Ik kom niet meer dagelijks in de bouwput van het stationsgebied. Daarom loop ik zo af en toe mee met de rondwandeling die CU2030 maandelijks organiseert. Op een ijskoude zaterdag in januari, de eerste sneeuw van die winter is ’s nachts gevallen, beginnen we in een warm Stadskantoor. Uiteindelijk lopen we ruim twee uur door de ijzige kou en vertelt Tjerk van CU2030 alles wat er maar te vertellen is. En dat is veel! Ik ga het hier niet herhalen, daarvoor moet je gewoon zelf eens meelopen. Maar ik wil wel graag de foto’s met jullie delen die ik maakte.
De esthetiek van de lelijkheid
Kan lelijkheid mooi zijn? Volgens mij wel. Ik heb ooit een minor gedaan aan de kunstacademie en tijdens dat halve jaar zeiden mijn docenten tegen mij dat ik oog had voor de esthetiek van de lelijkheid. Bij de opdracht om lelijke dingen te fotograferen, lukte het me niet om echt lelijke foto’s te maken. Omdat overal schoonheid in schuilt. Toen ik op mijn snowboots door het stationsgebied achter Tjerk aan schuifelde, over straten vol ijzel en met boven ons een mistige witte lucht, zie ik in de bouwpunt ook overal schoonheid. Ik zie mooie composities met harde lijnen en felle kleuren in een bleek landschap. En via mijn camera hoop ik jullie te laten zien dat het stationsgebied van Utrecht misschien nog lang niet af is en best wel een puinhoop. Maar het is ook mooi. Het is Utrecht.
Kunst in het stationsgebied
Laten we beginnen met het feit dat er in het stationsgebied een heleboel kunst aanwezig is. Van kleurrijke flappen met daarin de skyline van Utrecht tot lichtgevende verontrustende teksten. En van een gigantische theepot op het dak tot een kraan die nergens toe zal leiden.
Kleur te midden van de grauwheid
Maar de kleur in het stationsgebied komt niet alleen van de kunst. Ik vond het ook prachtig om te zien hoe de primaire kleuren van het bouwmateriaal fel afstaken tegen de mist en de grauwheid van een bouwput.
Het Stadskantoor
Ik weet dat de meningen hier over verdeeld zijn, maar ik vind ons nieuwe Stadskantoor een mooi gebouw. De strakke lijnen, de vreemde vorm. Hoe hij als een misvormde letter U de skyline van Utrecht siert. Ik houd ervan. En zo met de tijd is het voor mij een bekend gezicht geworden in het immer veranderende stationsgebied.
Utrecht Centraal
Laten we vooral Utrecht Centraal zelf niet vergeten! Ik heb twee favoriete plekken om het gloednieuwe station te bewonderen. Vanaf de pas geopende Moreelsebrug want dan zie je de golvende lijnen van het dak zo goed. En vanaf de bovenverdieping in de stationshal want dan lijken de mensen met haast onder mij een soort mierenhoop.
Tot slot
Hopelijk kunnen jullie inmiddels ook een beetje de schoonheid van het stationsgebied zien. De Oudegracht en de Domtoren zijn natuurlijk simpeler, eenvoudiger om mooi te vinden. Maar het is bijna te makkelijk om daar een goede foto van te maken. Hopelijk kijk je de volgende keer met aandacht om je heen in deze bouwput en valt je ook wat moois op. Want het is er. Echt waar. (Kijk maar naar deze random foto’s die ik even niet in een categorie kwijt kon.)
Wil je ook een keer mee met een rondwandeling van CU2030? Dat kan! Ze zijn iedere eerste zaterdag van de maand. De eerste is op zaterdag 4 februari om 11.30 uur. Op de website van CU2030 lees je meer.
4 Reacties
Helaas oude foto’s en foto,s die vele mensen niets doen en geen waarde hebben voor de echte Utrechter.
Niet te verwarren met de Utrechternaar! Wat deze is een ander betekenis.
Ga wat meer kijken, eens een keer neerkijken wat de ontwikkelingen zijn.
Regelmatig worden rondleidingen gehouden over de bouw van HC en het stadskantoor en de parkaargarage.
Over de tramlijn laat je niets zien. Een belangrijke stap voor Utrecht.
Ik heb in mijn 71 jaar de ontwikkelingen van Utrecht op de voet gevolgd
Dus als jij vanaf 2009 ziet hoe Utrecht veranderd. Vraag ik mij af of jij wel weet wat er in Utrecht gaande is!
Dank je wel voor je reactie Willem. Deze foto’s zijn gemaakt op 7 januari 2017, dus zo oud zijn ze nog niet. De reden dat ik het niet over de tramlijn heb, is omdat hij niet in deze rondwandeling zat. Ik kreeg een beetje een naar gevoel van jouw reactie, alsof ik niets over Utrecht mag schrijven en vinden. Zoals op deze website duidelijk staat vermeld, schrijf ik over Utrecht door mijn ogen. Dat kan ook niet anders, het zijn de enige ogen die ik heb en ze zijn nog geen 71 jaar oud. 🙂 Maar ik nodig je uit voor een kop koffie, want ik ben wel geïnteresseerd hoe jij als echte Utrechter de stad ervaart. Lijkt je dat wat?
Leuke blog heb je Nelleke! En wat een mooie plaatjes heb je geschoten in onze prachtige stad! 🙂
Dank je wel! 🙂