Vanaf juni 2015 stopte ik een jaar lang (bijna) iedere dag op weg naar mijn werk op de Quintijnsbrug om een foto te maken van de prachtige Nieuwegracht. Ik monteerde al deze foto’s achter elkaar in een video. Het verbaast me hoe deze plek er iedere dag weer totaal anders uitziet, maar hoe toch alles altijd hetzelfde blijft. De map waarin ik de foto’s bewaarde noemde ik al helemaal in het begin van dit project ‘Alles verandert’. Deze werktitel is gebleven…
Zoek ze allemaal
Ik heb alle foto’s zelf gemaakt en de video inmiddels heel vaak bekeken en alsnog zie ik iedere keer weer nieuwe dingen. Het leek me dus wel leuk om een lijstje te maken met dingen die je zou kunnen zien, als je goed kijkt. Heb je ze allemaal gevonden? Laat het me even weten, want ik denk dat het onmogelijk is. 😉
- Twee jongens in een kano
- Een hardloper in fluorescerend gele kleding
- Een ontmantelde trap
- Twee werklieden in een bootje
- Een heel klein beetje sneeuw
- Een rode kat
- Een man in een witte overal
- Schoffelende medewerkers van de plantsoenendienst (twee keer)
- Een meisje met een zonnebril
- Een OV-fiets (twee keer)
- Feestelijke lampionnen
- Het moment waarop er plotseling een fiets op de werf geparkeerd staat
- Het moment waarop de fiets weer verdwenen is
- Een gele regenjas
- Een geïmproviseerde werkplaats (twee keer)
- De dagen waarop de lantaarnpalen aan zijn (twee keer)
- Een man in een paars overhemd die een gebouw binnengaat
- Iemand die snoeiafval opruimt
- Een schilder in een wit shirt
- Een ladder (twee keer)
Veel succes en kijkplezier! Ik ben ondertussen alweer begonnen met een nieuw ‘Alles verandert’ project…
9 Reacties
BEN een liefhebber van oud Utrecht. heb met plezier naar je filmpje gekeken.Leuk project mooie foto’s maar jammer dat het zo schokkerig gemonteerd is…Waarom geen rustige “vloeiende” overgangen ? Vriendelijke groet, BEN
Dank je wel! Ik heb zeker geprobeerd of vloeiende overgangen zouden werken, maar omdat de foto’s allemaal net een beetje anders zijn, zag dat er naar mijn mening niet goed uit. Ik vond deze abrupte overgangen mooier. Kwestie van smaak misschien. 🙂
mooie foto .s van de nieuwe gracht met de domtoren op de achtergrond indeoude werkspoor fabriek heb ik gewerkt als draaier zou je mischien wat foto.s kunnen maken van de achnietenstraatvanhet voormalig kinderhuis het grijze gebouw naast centraal museum b.v.d. henkmeijerzecht alvast bedankt
Daar kom ik regelmatig langs, dus ik zal binnenkort eens een foto maken. 🙂
bedankt voorde mooie foto wat is er veel aan verandert ik heb er gewoont van 1958 tot 1964 heb lagere school gedaan en ttoen lagere techniche school aan het schoolplein 9
Fantastisch! Ik wist dat je met dit project bezig was maar had het eindresultaat nog niet gezien. Vind het echt goed dat je het zo lang hebt volgehouden!
Dank je wel! Ja, het heeft ook heel lang geduurd voordat ik van alle foto’s iets gemaakt hebt. En ik ben weer met een nieuwe bezig! Heb alweer 69 foto’s van de nieuwe locatie gemaakt. 🙂
Het is een goede titel. Een mooi project. Elke dag verandert er iets op die oude gracht. Aangelegd in 1390-93 en geleidelijk aan bebouwd.
Omdat het nu een beschermd stadsgezicht is, verandert er niet meer veel aan de bebouwing, vermoed ik. Het zicht herinnert ons sterk aan vroeger tijd. Aan de tijd. Wel verandert er van dag tot dag iets.
Nog sterker dringt dit besef door. heb ik ervaren, als je zoals ik, in het oude centrum van Amsterdam opgroeide..moest verhuizen..en af en toe de oude buurt nog eens bezoekt. In de loop der jaren verandert er wel veel. Maar toch..er is zoveel nog hetzelfde.
Want ook dat..een deels beschermd stadsgezicht,
Nog sterker kan dit besef zijn..heb ik gemerkt ..als je decennia lang op een Waddeneiland gaat kamperen, elke zomer de bekende stranden daar terugziet. Die veranderen vrijwel niet..dwz. de zee, het zand..al verandert er ook van minuut tot minuut en van uur tot uur steeds wel iets. Het zand..gruis van alles wat is geweest..de golfslag van de zee ..het herinnert ons ook aan de tijd. (Desondanks..de bouw van parkeerterreinen, flats, boortorens..het zou de sfeer wel kapot maken).
Ik schreef daar ooit een kort tekstje over. Het tijdgevoel bij die waddenstranden, de zee. Vooral in de stilte en rust daar.. In een stad is dat tijdgevoel, meditatief, vaak moeilijker vast te houden. Dit besef. Steeds anders/steeds hetzelfde. Op de site Lettertempel plaatste ik het als gedicht en ik kreeg er wel zinnig commentaar op. Groet.
http://www.lettertempel.nl/gedicht?storyid=33449
Dank je wel voor je mooie reactie! En je omschrijving, past inderdaad goed bij het project.