Volgens mij zag ik een foto voorbij komen op Twitter. Ik wist meteen: hier moet ik op af voor het te laat is. Aangezien ik de volgende dag toch naar Overvecht Noord moest (wat ik daar ging doen lezen jullie snel in een volgende blog), pakte ik mijn fotocamera en sprong een half uurtje eerder op de fiets. Op naar de Aardbeistraat in Ondiep, een straat vol leegstaande huizen die tijdelijk een openluchtgalerie vol street art zijn geworden.
Ik ben dol op street art. Het is voor mij niets anders dan kunst in de openbare ruimte. Of dat nou de vorm aanneemt van beeldhouwwerken onderaan de lantaarns langs de Utrechtse grachten of een illegale piece van een graffiti artist. In steden zoals Berlijn, Barcelona en Bristol (de hometown van grootheid Banksy) kijk ik mijn ogen uit en boek ik zelfs speciale street art tours om de mooiste werken te vinden en er alles over te leren. Ik klaag dan ook altijd dat er in Utrecht veel te weinig street art is. Maar is dat wel zo?
Kijk, ik snap het wel. Berlijn is uitermate geschikt voor street artist, Utrecht een stuk minder. De binnenstad staat vol met monumentale panden waar je niet zomaar een piece op kunt zetten. Maar volgens mij kom ik als ontzettende Utrecht Oost yup ook helemaal niet op de juiste plekken. Daarom spoedde ik me onmiddellijk naar de Aardbeistraat in Ondiep, om nu toch maar eens wat illegale Utrechtse straatkunst vast te leggen.
De meeste mensen kennen Ondiep van de rellen die er in 2007 in deze onvervalste Utrechtse volksbuurt uitbraken. Inmiddels is het een soort spookdorp geworden. Hele straten staan leeg omdat de huizen gesloopt gaan worden. Het ideale canvas voor de straat artiest. Ik heb geen idee of het afgesproken is, of ze het allemaal tegelijk gedaan hebben en wiens idee het was. Maar plotseling was de Aardbeistraat omgetoverd tot een openluchtmuseum.
De eerste piece die ik tegen kwam, was meteen zo groot dat ik hem met mijn 50mm lens niet eens helemaal op de foto kreeg. Er staat Ondiep (dat snap ik) met daar doorheen Zenga. Geen idee wat dat betekent. De letters worden rechts en links vergezeld door mannen in een soort Mexiaanse worstelmaskers. Links onderin zie je de tag KWC. Ik weet vrij weinig van de Utrechtse street art en graffiti scène, dus als iemand weet wat Zenga betekent of wie KWC is, vertel het me!
De volgende is een trio blauwe mannetjes met pratende monden in hun hoofd en grote handen. Dat soort figuren zie ik vaker en dan staat er vaak WTIP bij. Of WTIP Erwtje. Geen idee wie of wat dat zijn, maar dan weten jullie dat.
Kijk! Daaronder in het zwart.
En weer een poppetje met een mond met tanden in zijn hoofd en een zwaaiende hand. Zou het een crew zijn of één artist?
Hmm. Met een lelijke tag links.
Want hoewel ik dol ben op bijna alle vormen van street art en graffiti, kan ik de simpele tags wat minder waarderen. Een throw-up vind ik vaak nog wel tof (dat is een wat uitgebreidere tag, groter en vaak met meerdere kleuren), maar hier zie ik de schoonheid niet echt in. Het heeft waarschijnlijk meer met territoriumdrift te maken. Alhoewel het dan toch wel weer een toffe foto oplevert. De druipende zwarte letters, de versleten vitrage en het oranje kozijn…
Hier een paar throw-ups. Prima.
En achter een berg achtergelaten vuil nog een zwaaiend erwtje.
Maar dit prachtige werk van Deef Feed kan me toch meer bekoren.
En weet je wat nu zo grappig is? Die tag was ook van hem! Als je heel goed kijkt, zie je daarin ook Deef Feed. Ik oordeel weer eens te rap…
De sfeer is lekker grimmig. Geen bloemetjes en bijtjes, wel veel monsters. Zou deze ook van Deef Feed zijn?
Ha! De Utrechtse Kabouter. Ook wel KBTR. Wie kent hem niet? (Hier kun je een heel grappig en schattig item van EenVandaag terugkijken over de Kabouter.) Als je goed oplet, zie je deze vrolijke vriend overal. Of nou ja, vrolijk? Hij is ook vaak boos en pissig. Maar hier heeft FC Utrecht de beker gewonnen, dus volgens mij is hij wel blij.
Nadat ik deze foto maakte kwam er trouwens een ‘antwoord’. Dat vind ik altijd zo gaaf, als anderen iets aan een piece toevoegen en hem daardoor alleen maar toffer maken. In dit geval bleek de kabouter kakkerlakken kapot te stampen, zoals je hier kunt zien. Vast een voetbalreferentie (daar weet ik niets van) of een onderlinge vete in de graffitiwereld (weet ik nog minder van).
Beaps zegt fuck you.
Ah! Weer een bekende. Deze leipe panda is hier neergezet door de Verfdokter. Ook een bekende in Utrecht, die deze piece naar eigen zeggen zette “omdat het kan”. Meer reden heb je niet nodig. Hij zette nadat ik deze foto maakte nog even de puntjes op de i. Zou het een perfectionist zijn?
Ik heb mijn ogen uitgekeken en van mij mogen ze mijn huis ook komen verrijken met hun pareltjes. Dat meen ik! (Laat wel mijn ramen vrij alsjeblieft, ik houd van naar buiten kijken.) Je hebt inmiddels ongetwijfeld al door dat ik street art ontzettend toejuich. En in street art op leegstaande panden die binnenkort gesloopt gaan worden, zie ik al helemaal geen kwaad.
Dat zijn meer mensen het met me eens. Terwijl ik foto’s sta te maken, stopt er een meneer op de fiets naast me. Hij heeft een borstelige snor en steekt meteen van wal. Veertig jaar woonde hij op nummer 8, waar nu een kleine kabouter op de gevel prijkt. Zijn grote trots, het groene schuurtje in de tuin, staat er nog. Helemaal zelf gebouwd. Inmiddels woont hij een eindje verderop in een nieuwbouwflatje. Veel beter, tenminste niet zo tochtig. Hij mist de kieren en gaten voor geen meter. Hij tuurt naar binnen en ziet dat echt alles weg is. Terwijl de studenten die er na hem in kwamen alles overgenomen hebben. Vloer, meubels, gordijnen. Maar sentimenteel is hij niet. De graffiti is leuk, hij vind het prima. Maar gooi het nu maar plat. Het is mooi geweest.
Als hij weer weg is, voel ik me ietwat melancholisch. Nu vind ik dat ook juist het mooie van street art. Het is vluchtig. Het verdwijnt weer. Daardoor word ik veel meer bewust van wat er nu is. Dat is het enige dat telt. Ik weet dus ook niet of de gefotografeerde pieces er nog zijn. Ik zag in ieder geval bij anderen dat er sowieso meer bijgekomen zijn. Vergelijk deze foto’s van Nynke maar eens met die van mij. Maar ik hoorde ook verhalen dat er inmiddels een hek om heen zou staan. En uiteindelijk gaan alle huizen plat. Gelukkig hebben jullie dan de foto’s nog.
5 Reacties
Ik vind het zo leuk, toen ik er vorige week langs liep, toen werden er nog meer tags gezet! Mijn favoriet heb je geloof ik niet op de foto gezet. De gekleurde hond 🙂
Ja! Die zag ik bij anderen ook al. Heel gaaf, alsof hij achter het raam zit. 🙂
Bij Station Zuilen kan je ook erg veel streetart vinden, net zoals bij “de graffititunnel” in Lombok!
Goede tips, dank je wel! 🙂
[…] Hartje Utrecht […]