“Ik wil je graag locken”, twitterde Anna-Maria mij een tijdje terug. Daarmee bedoelde ze dat ze heel graag wilde dat ik de escape room van haar evenementenbureau Puur Utrecht zou gaan proberen. Ik stond te popelen, want ik ben dol op escape rooms. Zo liet ik me eerder vrijwillig opsluiten in de Wolvenplein gevangenis. Het vinden van een geschikte datum was bijna nog ingewikkelder dan het ontsnappen uit de escape room, maar afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver. Ik trad binnen in Mysterium, de geheime middeleeuwse werfkelder van Cornelius Vossius.
februari 2016
Ik blog al sinds 2003. Ik zat toen op de middelbare school en kreeg van een vriend een blog voor mijn verjaardag. Inmiddels zijn we dertien jaar en vier verschillende blogs verder. Maar sinds ik in maart vorig jaar begonnen ben met Hartje Utrecht, is er iets veranderd. Mijn vorige blogs waren namelijk een stuk persoonlijker. Ze gingen over mij en wat ik zoal deed met mijn leven. Interessant voor mij om over te schrijven en voor een klein publiek blijkbaar ook interessant om over te lezen. Maar Utrecht is een stuk populairder dan mijn leventje. En een onderwerp waar veel meer mensen mee bezig zijn, op alle denkbare manieren. Dus begint mijn mail plotseling vol te lopen met persberichten, uitnodigingen en vriendelijk bedoelde maar enigszins dwingende suggesties om ergens over te schrijven. Dat is even wennen. Maar gelukkig zitten daar soms ook heel leuke mailtjes tussen. Zoals die van Maurice, die me uitnodigde om een keer bij het pas geopende Surya aan het Janskerkhof te komen eten. “Zin om een nieuw lounge-restaurant te ontdekken in hartje Utrecht? Ik weet dat je niet schrijft over hotspots: gelukkig maar want wij zijn er (nog) geen een. :)” Kijk, daar kan ik wat mee. Een man met humor die weet waar hij het over heeft. Dus trotseerde ik afgelopen vrijdag de stromende regen om samen met Elger Nepalees te gaan eten.