“Volgens mij beseften we geen van allen… dat was misschien wel één van de beste, één van de gelukkigste momenten van ons leven. ‘t Vervelende is alleen dat je ‘t nooit beseft als ‘t zo is: later pas. ‘t Komt maar zo zelden voor dat je tegen jezelf zegt: wat ben ik nu gelukkig. Soms zeg je: wat was ik toen gelukkig. Of soms: ik ben pas gelukkig als… Maar bijna nooit besef je ’t geluksmoment als ‘t er is. Nu. Als je begrijpt wat ik bedoel.”
Het kan je niet zijn ontgaan: het sneeuwde vandaag. En niet zo’n beetje ook. Voor het eerst sinds tijden viel er weer een echt pak sneeuw dat ook lekker bleef liggen. Maar het vriest niet, dus lang kunnen we er waarschijnlijk niet van genieten. Daarom pakte ik me goed in en ging er vanmiddag met mijn camera op uit. In twintig foto’s legde ik het Wilhelminapark in een sneeuwstorm vast.
Ieder jaar bedenkt Tom van noest weer iets nieuws. Vorig jaar waren de prachtige houten kerstballen nieuw in zijn assortiment, dit jaar vind je bij noest weer twee originele en puur Utrechtse cadeau’s. Ik ben echt fan van zijn producten en het verhaal erachter, al sinds mijn eerste snijplank. Dus toen hij mij mailde met de vraag of ik iets over zijn nieuwe producten wilde schrijven, was ik opnieuw enthousiast. Ik bestelde zelfs meteen iets in zijn webwinkel.
Wat doe jij normaal gesproken op een regenachtige zaterdagmiddag in november? Nou, ik ging laatst in mijn lievelingsstad vijf restaurants af, at overal één gerechtje en dronk één glaasje. Gekkenwerk? Normaal gesproken wel, maar niet met de SmaakMakers Tour. Dan is dat precies de bedoeling. Marike, de bedenker van dit leuke concept, nodigde mij uit om eens mee te gaan. Het leek me de ultieme manier om nieuwe restaurants uit te proberen. Uiteraard had ik mijn camera bij me, dus ik neem je graag mee op deze culinaire tour door Utrecht.
Nieuwe hotspots openen in Utrecht sneller dan ik bij kan houden. Toen ik met Hartje Utrecht begon, nam ik me daarom ook voor dat dit geen hotspotblog zou worden. Dat zou ik namelijk nooit van z’n lang zal ze leven bij kunnen houden. Maar zo af en toe valt me een nieuw restaurant op en neem ik me ook daadwerkelijk voor om er te gaan eten. Zo ook met Miyagi and Jones. Asian Gastro & Streetfood zag ik op hun gevel aan het Veemarktplein naast de Kinepolis bioscoop staan. Dat trok mijn aandacht. Toen ik vervolgens van manager Rick ook nog eens een mailtje kreeg met een uitnodiging, was de beslissing snel gemaakt.
Bij UtrechtDownUnder zie je altijd actuele kunst op verrassende locaties. In het voorjaar van 2015 schreef ik bijvoorbeeld over de expositie Onder Controle in de voormalige gevangenis aan het Wolvenplein. Afgelopen weekend zag ik Utrecht en een heleboel kunst opnieuw vanuit een bijzonder perspectief: werfkelders. In deze bijzondere ruimtes aan de Oudegracht is de komende twee weekenden nog actuele kunst te zien van 36 verschillende kunstenaars. Ik bezocht afgelopen weekend deze 19 werfkelders tussen het Wed en de Twijnstraat. Een beknopt fotoverslag zodat je hopelijk nieuwsgierig genoeg wordt om zelf te gaan kijken.
Ik heb niet zoveel met de Jaarbeurs. Ik woon pas 8 jaar in Utrecht en voor mij is de Jaarbeurs niet veel meer dan een woord waarmee je westkant van het station aanduidt. Het kan bijna niet anders of ik heb ooit in mijn leven een beurs of evenement in de hallen van de Jaarbeurs bijgewoond, maar ik kan het me niet herinneren. Maar ik heb wel wat met geschiedenis en met de geschiedenis van Utrecht in het bijzonder. En daar is de Jaarbeurs onmiskenbaar onderdeel van. Dus toen ik hoorde dat in het Utrechts Archief affiches van de Jaarbeurs van 1917 tot nu te zien zijn, dook ik op de eerste zaterdag na de opening het archief in voor deze expositie.
Toen ik hoorde dat er in Utrecht een Canal Pride georganiseerd zou worden, heb ik die dag onmiddellijk geblokt in mijn agenda. Niets zou mij tegenhouden om op die dag op de werf te staan en samen met de Utrechtse LHBT-community een feestje te vieren en hopelijk daarmee de acceptatie en zichtbaarheid van deze gemeenschap te vergroten. Samen met mijn collega’s stonden we afgelopen zaterdag dus bovenop onze picknicktafel aan de werf ter hoogte van de oude Tivoli. Normaal eten we daar onze boterhammen, nu vloeide de alcohol rijkelijk, schalde RuPaul uit de speakers en hebben we een onvergetelijke middag gehad. Gelukkig hebben we de foto’s nog…
Kerstmarkt in de Twijnstraat. In een tergend langzaam tempo slenteren Elger en ik samen met de rest van de menigte langs kraampjes vol eten, drinken en vooral spullen. We kopen niets. We hebben immers niets nodig. Dan hoor ik een man roepen. “De Letters van Utrecht! Geef een letter cadeau! Ideaal voor wie alles al heeft!” Anderhalve maand later ben ik jarig en herinner ik me de woorden van deze man weer. Als Elger me vraagt wat ik wil hebben voor mijn 31ste verjaardag, antwoord ik: een letter.
Dit jaar heb ik mijn vakantie nogal ongelukkig gepland. De één na de andere leuke uitnodiging ploft op mijn digitale deurmat en ik moet ze allemaal afzeggen. Nu is op vakantie gaan absoluut geen straf en heb ik echt niets te klagen, maar toen Salomé van SPRING mij mailde met een uitnodiging voor een voorstelling en een rondleiding inclusief een kijkje backstage baalde ik wel even. Ik realiseerde me dat ik mijn vakantie precies tijdens SPRING gepland heb! Vorig jaar zag ik daar nog de bijzondere locatievoorstelling Re-enactment of the now en ik was erg benieuwd naar wat het programma dit jaar te bieden heeft. Gelukkig had Salomé een goed idee en kreeg ik afgelopen maandag al een klein voorproefje…